De Prince Admirael

VOOR ALLE DUIDELIJKHEID

Als enige nog levende initiatiefnemer, ontwerper en bouwer die zijn ziel en zaligheid en honderden uren in het Geuzenschip heeft gelegd, vind ik dat ik best mag reageren als mijn creatie een verkeerde uitstraling krijgt. Dat men met het schip omgaat waardoor de originele uitstraling veranderd, verdient in mijn ogen geen schoonheidsprijs.

Mijn opmerkingen doen niets af aan de waardering die ik heb voor de 1 aprilvereniging en de bemanning die vaak vrije dagen opnemen om activiteiten en onderhoud van het schip mogelijk te maken. Zonder hun inzet had de Prince Admirael nooit 36 jaar lang in de vaart gehouden kunnen worden. Ik weet als geen ander hoe het is om je in te zetten voor de 1 aprilvereniging, om zodoende 't Brieltje onder de aandacht te brengen en te houden.

Al enkele malen heb ik bij het bestuur en de bemanning een en ander onder de aandacht gebracht, waar geen reactie op kwam. 

Mijn opmerkingen zijn gebaseerd op de volgende feiten:

Het schip was 'mat' bruin geschilderd, zoals schepen uit de vijftiende eeuw er uitzagen, en niet onbelangrijk: om de onderhoudskosten binnen de perken te houden.

Nu is de huid van het schip als imitatie hout geschilderd en van een hoogglans vernislaag voorzien, of we met een luxe jacht te maken hebben. Een omvangrijke en kostbare klus die zeker drie tot vier keer duurder uitvalt dan bruin verven.  

De voorkajuit had evenals de achterkajuit een 'zoutedrop' decoratie, die om onverklaarbare reden achterwege is gelaten.

De 'tussenwanden' van de kajuiten waren hetzelfde van kleur als het hele schip. Nu hebben ze een veel lichtere, onlogische kleur.

De waterlijn (eigenlijk het hele onderwaterschip) was wit. Dit was gedaan omdat dat het schip daardoor optisch gezien langer lijkt.

De twee grote masten waren een stuk hoger dan nu, in de juiste verhouding met het schip.

Het zijn geen loze opmerkingen, maar aantekeningen om het 36 jaar geleden gebouwde Brielse pronkstuk zo origineel mogelijk te laten blijven. 

Waarom mijn onderbouwde opmerkingen altijd als negatief bestempeld worden en men zich aangevallen voelt, kan ik maar niet begrijpen en is volledig onterecht. Als ik mijn opmerkingen niet kenbaar maak, zal het schip steeds verder 'afdrijven' van zijn originele opzet. Dat kan toch niemand willen.

Oplossingen voor mijn opmerkingen zijn in de meeste gevallen simpel. Als de vernislaag in matte vernis aangebracht wordt is dat al een hele verbetering. Op de voorkajuit kan de 'zoutedrop' decoratie weer geschilderd worden. De 'tussenwanden' kunnen weer bruin geverfd worden en de witte waterlijn had tijdens de laatste opknapbeurt (in hooguit drie uurtjes) gefikst kunnen worden.

Het is erg jammer dat enkelen de indruk geven dat het hun schip is en er mee te kunnen omgaan naar eigen inzicht. Daarmee wordt voorbij gegaan aan het feit dat dankzij de bouwers in de winter van 1978/'79, van dit Brielse pronkstuk genoten kan worden.
   
Wat betreft de geamputeerde masten is één ding wel zeker: Wim van der Torre zou op deze manier nooit deelgenomen hebben aan evenementen en de masten geen dag langer dan nodig is 'gestreken' hebben gelaten. 

Tot slot: als ik dingen zie die afbreuk doen aan mijn creatie, zal ik altijd onderbouwd reageren en om uitleg vragen. Het is erg jammer dat men daar blijkbaar niet op wil ingaan en niet begrepen wordt dat dit soort voorvallen mij in mijn ziel raken. Het schip is tenslotte als een kind voor mij.
Opmerkingen als: "Bemoei je nergens mee", zal ik dan ook nooit accepteren.

Rens

Nog steeds

GEAMPUTEERD

Bijna drie weken na Sail Amsterdam en een opknapbeurt van het onderwaterschip  hield de Prince Admirael dit weekend rondvaarten tijdens de Open Monumentendagen in Den Briel met nog steeds geamputeerde masten.

Bij navraag over het ontbreken van de bovenmasten tijdens Sail kreeg ik als antwoord: ''Laat beslissingen over dit soort zaken over aan de (kundige) huidige bemanning van de P.A. 
Zij zijn zeer betrokken bij het wel en wee van het schip.''

De uitgelezen gelegenheid bij de opknapbeurt om de witte waterlijn aan te brengen - zoals het origeneel hoort te zijn om het schip langer te doen lijken -  is niet benut.

Zeer opvallend is de hoogglans - alsof we hier te maken hebben met een super jacht - die gewoon zeer aan je ogen doet.

Je vraagt je dan ook af hoe het met de betrokkenheid bij dit inmiddels erfgoed gesteld is.

Rens

De Prince Admirael steelt de show

ROTTERDAM MARITIEM'80
Vandaag stond in het AD een leuk artikel over Rotterdam Maritiem in 1980. Dat was een van de eerste uitstapjes buiten den Briel van de Prince Admirael.

Vele uitstappen zouden volgen. Het Brielse pronkstuk is altijd een geliefd onderdeel geweest bij historische gelegenheden.
In 1980 zijn er in Hellevoetsluis opnamen gemaakt voor de School televisie van het vertrek van Willem van Oranje naar Engeland in 1688.
Daarvan staat een filmpje op Youtube.

Het zeilopleidingsschip wat in het het AD staat, was de Eendracht met schipper Conny van Rietschoten, waar we uitgebreid mee gesproken hebben. 
Wim van der Torre was uiteraard als scheepsbouwer zeer geïnteresseerd in de Eendracht en Van Rietschoten kwam bij ons aan boord een kijkje nemen.

Opmerkelijke- en gelijk jammerlijke melding in het artikel.

Het is hoe dan ook mooi om mee te maken dat het schip al meer dan 36 jaar in de vaart is.

Rens 

De Prince Admirael

KNIPPEN EN SCHEREN

Het geuzenschip de Prince Admirael krijgt een week na het bezoek aan Sail Amsterdam een knip en scheer beurt. Dat wil zeggen: het onderwatergedeelte wordt ontdaan van aangroeisel en in de antyfouling gezet. Tevens worden er als het goed is ook nieuwe anodes ter voorkoming van corrosie aangebracht. Onder water kunnen namelijk verschillende metalen met elkaar elektrische stroom vormen. Het water functioneert daarbij als geleider. 

Een flinke klus die bij WSV Vijfsluizen in Zwartewaal plaats vindt.

Het werk wordt uitgevoerd door bemanningsleden.

Het zou een mooie gelegenheid zijn de waterlijn weer wit te schilderen zoals het origineel altijd was, waardoor het schip optisch gezien langer lijkt.

Rens

Schrikken 2

OPHELDERING

Het geuzenschip 'De Prince Admirael', heeft deelgenomen aan Sail Amsterdam. Door het brug-ongeluk bij Alphen aan den Rijn moest het schip een andere route (met lagere bruggen) naar Amsterdam varen, zodat de topmasten eraf moesten. Door de beelden van de P.A. met halve masten, sloeg de schrik mij om het hart en reageerde daarover op Facebook. De bovenmasten beschikken bij mijn weten namelijk over een klapsysteem om ze te kunnen laten zakken en weer op te zetten.

Daar kwam de volgende reactie op: "Het klapsysteem is er niet meer zodat de mast erin getild moet worden. Het is zeker heel erg jammer en balen, maar veiligheid gaat voor het plaatje. Gelukkig hebben we het wel kunnen vertellen en uitleggen aan vele belangstellenden en iedereen had er begrip voor".

In tegenstelling tot wat verklaard wordt zie je op de foto's toch duidelijk het klap-systeem op beide masten.

Op mijn opmerking daarover laat men weten: "De scharnieren zijn kapot". 

Vervolgens heb ik om opheldering gevraagd bij één van de bemanningsleden. "Accepteer de uitleg die gegeven is en laat beslissingen over dit soort zaken over aan de (kundige) huidige bemanning van P.A. Zij zijn zeer betrokken bij het wel en wee van het schip, ook al is dit soms niet geheel gunstig voor het plaatje wat we graag zouden willen laten zien", was het verder niets zeggend antwoord.

Met dank voor de reactie heb ik ten overvloede laten weten dat ik het zeer waardeer dat het schip al meer dan 36 jaar in stand is gehouden en dat het jammer is dat niet  begrepen wordt dat het schip voor mij 'als een kind' is. 

De verklaringen over de klap-systemen op Facebook , waar eerst vermeld wordt dat ze niet meer aanwezig zijn en later dat ze kapot zijn, en het antwoord van het bemanningslid dat ik die (tegenstrijdige) uitleg moet accepteren, geven mijn vermoeden dat het weer plaatsen van de masten gewoon 'te veel gedoe is', alleen maar meer voeding. 
Als de scharnieren inderdaad kapot zijn zouden ze toch gewoon gerepareerd zijn omdat aan Sail deelgenomen moest worden denk ik dan. Dus waarom niet gewoon een eerlijke uitleg geven. Er kan altijd een goede rede zijn waarom iets gedaan- of niet gedaan wordt.

Dat er tijdens Sail reklamevlaggen van sponsors - waaronder een vlag van ondier bestrijdingsbedrijf Rentokil - tussen de masten van het schip waren opgehangen is ook onbegrijpelijk.

De sponsor bedragen moeten wel héél erg hoog zijn om op dergelijke manier aan zo'n belangrijke manifestatie deel te nemen. 

Het zal mij benieuwen hoeveel dit grapje heeft opgeleverd.

Eén ding weet ik wel zeker: 
Wim van der Torre zou op deze manier nooit deelgenomen hebben aan een dergelijk evenement. 

Tot slot: als ik dingen zie die afbreuk doen aan mijn creatie, zal ik altijd onderbouwd reageren en om uitleg vragen. 

Het is erg jammer dat niet begrepen wordt dat dit soort voorvallen mij in mijn ziel raken.

Rens 

Sale Amsterdam

SCHRIKKEN

Het geuzenschip 'De Prince Admirael', heeft de afgelopen dagen verminkt deelgenomen aan Sail Amsterdam.  
Door het brug-ongeluk bij Alphen aan den Rijn moest het schip een andere route naar Amsterdam varen, met lagere bruggen. Om die reden moesten de topmasten eraf.

Wat ik als geestelijk vader van het schip niet kan begrijpen, is dat de masten na het passeren van de bruggen niet teruggeplaatst zijn. Daar is toch een speciaal klap-systeem voor aangebracht.

De schipper meld dat de havenmeester in Amsterdam het schip aanvankelijk weg stuurde. Dat zegt toch al genoeg en kan mijn onbegrip toch niet als vreemd aangemerkt worden.

Toch zal mij wel weer verweten worden een ouwe zeur te zijn. Maar zolang ik leef zal ik - als daar reden toe is - mijn ongenoegen onderbouwd kenbaar maken als dat nodig is. Ik meen daar als ontwerper, één van de initiatiefnemers en bouwer, het volste recht toe te hebben. Het gaat mij aan het hart en doet mij zeer wanneer mijn creatie, en het werk van de 16 vrijwilligers een verkeerde uitstraling krijgt.

Dit alles doet niets af aan de waardering die ik heb voor de bemanning die vaak vrije dagen opnemen om dit soort activiteiten en ook het onderhoud van het schip mogelijk te maken. Zonder hun inzet had de Prince Admirael nooit 36 jaar lang in de vaart gehouden kunnen worden. Ik weet als geen ander hoe het is om je in te zetten voor de 1 aprilvereniging, om zodoende 't Brieltje onder de aandacht te brengen.

Het kan toch niet zo zijn dat ik de enige ben die geschrokken is van de Prince Admirael met halve masten?

Rens 

Smaak

SMAAK OF WANSMAAK

Aan de voet van de Catharijnekerk is een nieuw schoolgebouw verrezen. De openbare Meester Eeuwoutschool.

'De school is afgestemd op de specifieke situatie van het beschermd stadsgezicht en dat het materiaalgebruik is aangesloten op de Brielse binnenstad, want de gevel is van lichte baksteen, de daken zijn zadeldaken afgewerkt met leipannen', vinden sommige mensen. Waar vinden we dat meer in de binnenstad is dan de vraag.

'De gevel is verrijkt met ‘geperforeerd’ metselwerk, waardoor het licht op verrassende wijze de onderwijsruimten binnen valt'.

'Op andere plekken zijn juist gesloten vlakken met vooruitstekende stenen toegepast'.

Dat de school op het beschermde stadsgezicht is afstemt, is nou niet bepaald te ontdekken. 

De zadeldaken zijn wel heel erg plat en bovendien lang gerekt. Of het gebruik van leipannen zo toepasselijk is, is ook wel erg ver gezocht. Of zo'n groot pand - geheel uitgevoerd in lichte baksteen in deze stijl - zo toepasselijk is valt ook moeilijk te onderschrijven.

Dat het interieur als school prima voldoet geloof ik graag, maar dat de bouwstijl afgestemd is op het beschermd stads gezicht is een fars. 

Maar ja,.... smaken verschillen zullen we maar denken.

Rens