Over Den Briel

Gek op 't Brieltje

Bent u ook zo gek op Den Briel, en wilt u ook alles weten over het zo bijzondere vestingstadje? Dan is het misschien goed om het volgende te weten. 

Na het schrijven van mijn autobiografie in 2011, onder de titel 'MET HART & ZIEL', schreef ik in de jaren daarna acht andere boeken waarin ik een inkijkje geef in het leven in mijn geboortestad.

Samen met veelal historische foto's kunt u kennis nemen van de meest belangrijkste wetenswaardigheden over het Brielse leven in mijn jeugd, het stadsbeeld, en markante Briellenaren.

Herinneringen die ik op deze manier vastlegde en met u deel, zodat deze niet verloren zullen gaan.

De boeken zijn stuk voor stuk boeiend voor de oudere- maar zeker ook voor de huidige Briellenaren. 
Want 'om het heden te begrijpen, moet je het verleden kennen.'

Na deze negen boeken kon een tiende boek uiteraard niet uitblijven. Ook dat boek zal weer over 't Brieltje gaan.
Daar werk ik momenteel - zo als altijd - weer met heel veel plezier aan.

De boeken zijn uitsluitend verkrijgbaar bij Bric a Brac in de Vischstraat.

Rens

Blije Briellenaar

Ook blij met de investering?

In een ingezonden artikel in het Briels Nieuwsland staat te lezen dat het 'kunstwerk' op het Molenbolwerk, van Briellenaar Leo Arkenbout een blij mens heeft gemaakt. Dat zal Johan Wessels en wethouder Dick van Beek goed doen.

Over de gladheid van de trappen en plateaus bij vochtig weer geeft hij aan ,,dat nog niet geconstateerd te hebben, maar dat wel mogelijk acht. (Gelijk een winkelcentrum in Hellevoetsluis)''. 

Leo zegt blij te zijn met 'het kunstwerk'. Daarbij heeft hij het over twee positieve bevindingen: het uitzicht en de keuze van kantelen, omdat die in het gemeentelogo voorkomen.

Hij moet wel toegeven dat het rondom de trap wel degelijk een rommeltje is. 

Waar hij echter volledig aan voorbij gaat is het feit dat deze bijzondere uitkijk op simpele wijze met een trap van bijvoorbeeld treinbielzen en één of meerdere simpele banken verwezenlijkt had kunnen worden en dan beduidend minder had gekost. 
De meer dan 50.000 uitgegeven euro's voor het hele geval, zorgt namelijk voor geen enkele meerwaarde aan het uitzicht over de vest. 

Briellenaren die een kijkje gaan nemen op het Molenbolwerk, beklagen zich er over dat hangjongeren het uitzicht verstoren. 

De grote vaag blijft of we het normaal moeten vinden dat er zoveel geld geïnvesteerd is voor een uitzichtpunt, dat daarbij ook nog eens bij vochtig weer gevaarlijk glad is, en of u ook zo blij bent met dit 'kunstwerk'.

Rens 

Weg erfgoed

Verdwenen cultuurhistorische heulen

Een heul is een historische term voor een bakstenen, meestal gewelfde loopbrug of water-doorgang.

Den Briel kende er tot enkele jaren terug nog drie.

In 2014 verdwenen er al twee van die historische bakstenen heulen in de voormalige Oostvoornseweg, om onverklaarbare reden. 

De uit 1761 daterende bakstenen heul aan de Langesingel, helemaal links op de foto, is in 2013 ingestort.

De heul was van cultuurhistorische waarde vanwege zijn zeldzaamheid en ligging binnen het beschermde stadsgezicht op de grens met het polderlandschap.

De monumentencommissie vond het om onbekende reden niet nodig dat het bruggetje exact volgens de oorspronkelijke situatie gereconstrueerd zou worden.

Alleen het oorspronkelijk karakteristieke aanzicht moet gehandhaafd blijven laat de commissie weten.

Vreemd, want daarmee gaat de cultuurhistorische waarde verloren. Dat kan toch nooit de bedoeling zijn. Het is toch de taak van de monumentencommissie zorg te dragen voor het behoud van het erfgoed?

Rens

Trappen op Molenbolwerk

Zo het ook had gekund

Kijk,..... zo'n trap en dan een bankje bovenop de wal op het Molenbolwerk, had beslist méér dan 50.000 euro's en een hoop ellende bespaard!!! 

En zou dat niet véél origineler en bovenal veiliger zijn geweest?

Rens

Schaamteloos

Schaamteloze geldverspilling

17 september 2014 werden er op het 300-jarige oude Molenbol-werk betonnen trappen en stukken muur geplaatst. 

Het geheel zou de schuine bovenkant als onderdeel van het strategisch verdedigingsconsept met kantelen moeten voorstellen. 
Die kantelen zijn bedoeld om zittend te kunnen genieten van het uitzicht over de vest.

Volgens wethouder Dick van Beek is hier voor gekozen omdat kantelen in het gemeentelogo zijn verwerkt. Volkomen onterecht, omdat in Den Briel nergens kantelen voorkomen. 

Daarbij is het hele geval gemaakt van 'Terrazzo beton', beton met daarin marmerkorrels verwerkt. Door het slijpen daarvan wordt dat spek glad. Als het daarbij ook nog eens vochtig wordt, is het levensgevaarlijk glad!

Uiteindelijk is in december 2014 het levens-gevaarlijke, schuin gelegde betonnen plateau toch maar waterpas gelegd.

Een paar palen en wat gaas moet voorkomen dat de genieter van het uitzicht, van de steile wal in de vest beland.

Al met al komt er na een kostenpost van zeker 50.000 euro, nog steeds geen einde aan deze niet te bevatten investering in een tijd dat er op alle fronten bezuinigd moet worden.

Ruim 6 maanden na het plaatsen van - wat men een kunstwerk durft te noemen - is het daar nog steeds een enorme puinhoop! Een bron van ergernis voor de Briellenaren en een enorme aanfluiting voor de toeristen die 't Brieltje bezoeken. 

Kortom: we hebben hier te maken met een aanhoudende schaamteloze toestand!

Rens

Uitgepakt

Vrij zicht

Na negen dagen verscholen te zijn geweest, is in de zeer vroege morgen de Willemien op de Markt weer uitgepakt.


Het kostte twee minuten de ingenieuze constructie te verwijderen, waarmee de gemeente Brielle honderden euro's is bespaard.







Na acht verscholen, eenzame nachten heeft Wilhelmina weer vrij zicht en staat zij weer wijzend met haar vinger, naar waar de Watergeuzen op 1 april 1572 vandaan kwamen.

De rust is weer teruggekeerd na de woelige 1 aprildagen.

Libertatis Primitiae!!!



Rens

Blijvend?

Een week later

Het 1 aprilkunstwerk op de Markt, waar in het verre verleden de brandstapel was, staat er een week na 1 april nog steeds.

Tijdens de 1 aprilviering informeerde ik bij de Brielse Langebenenman en kreeg onderstaande als antwoord.

Het lijkt er op dat het géén 1 aprilgrap is.

Rens

Naweeën 1 april

2 April bestaat!

Er zijn mensen in Den Briel die beweren dat 2 april niet bestaat. Robert van Beek, mijn dit jaar boven water gekomen stiefkind, bewees in 2015 dat 2 april wel degelijk bestaat! 50 jaar geleden droomde ik, ooit eens een Amerikaanse slee te bezitten. 
Daar is het in al die jaren nooit van gekomen.

In de middag van 2 april loop ik in de voormalige Schoolstraat, komt er plotseling een fel rode Amerikaanse Ford, hevig toeterend en ronkende 8 cilinder, de straat inrijden. En wie zat er achter het stuur? U raad het misschien al,… mijn stiefkind Robert.
,,Waar wil je heen, zeg het maar'', en ik stap in. 
,,Met deze bak wil ik wel door de Langepoort'', was mijn antwoord. En zo gingen we onderweg.

De eerste stop, door de grootte van de slee  was de Geuzenstraat. Hoe toepasselijker kan het.
Voor Robert de gelegenheid zijn glunderende stiefpa voor de Geuzenkerk op de gevoelige plaat vast te leggen.

Op het Maarland Nz. door aankomend verkeer weer een stop. 
,,Effe een foto'tje'' zegt Robert. ,,Ga voor de auto staan'', zegt hij. 
,,Staan vraag ik? 'k kan beter gaan liggen, das toch veel leuker!'' 
,,Jij ben nog gekker dan ik'' laat hij weten, en maakt met wel opvallend veel plezier de foto.

Toen richting de Langepoort. 

Op de Langesingel trapt hij het vaartuig op zijn staart, waardoor het asvalt bijna uit de weg getrokken werd. 

Bij de poort bleek de benzine (zogenaamd) op te zijn! 

,,Effe douwe ouwe'', zegt het stiefkind en ik gehoorzaam natuurlijk.

Eenmaal uit de poort nog even een foto en toen werd ik weer afgezet in de Schoolstraat waar ik Robert verraste met een fles Kwakzalverwijn en een Spaanse worst van ruim een halve meter.

Het moge duidelijk zijn dat mijn 50 jaar oude wens op 2 april 2015 voor een groot gedeelte - al ben ik nimmer in het bezit gekomen van een Amerikaanse slee - in vervulling is gegaan. 

En dat dankzij mijn 'stiefkind' Robert van Beek. 

Bedankt kerel!

Rens

Onvergetelijk

1 April 2015, een dag om nooit te vergeten

Samen met Jan Bazen op pad als Heelmeesters

1 April 2015 zal in elk geval voor Jan en mij een onvergetelijke belevenis en herinnering zijn. Of dat we 40 jaar in de tijd terug waren tijdens de 1 aprilfeesten.

Het begon allemaal op de zeer vroege ochtend om 7.00 uur in het restaurant van De Nymph, waar de Spanjaarden zich verzamelden en we gezamenlijk  ontbeten.

Na het schminken volgde om 9.00 uur de instructies van El Commandante en maakte ik van de gelegenheid gebruik de gastvrije Spanjolen te bedanken en toonde ik het vloeibare Spaanse zaad en het verdroogde Geuzenzaad, dat wij die dag zouden aanbieden aan het publiek.

Jan vermaakte de dames met zijn kijkdoos: De doos van Toos, waarin vulgair gegluurd kon worden. 

Het koste vaak grote moeite de dames aan het gluren te krijgen, maar na lang aandringen, waarbij Jan de dames wist te overtuigen dat het hun liefdesleven zou opkalefateren, namen ze toch maar een kijkje in de doos.

Mijn aanbod was onder andere de pillen tegen chagrijn. Pillen met een gat in het midden. Ik vertelde de 'patiënten' dan: ,,De meeste mensen zien er geen gat in,...... maar de pillen werken als een tiet!'', en liet dan een silicone tiet zien. 

Verder hadden we eikels op sterk water, een kikker voor de kikkerproef. De kunsttiet werd ook ingezet tegen tepelvrees, waar vooral de Spanjool Jac. de hele dag om het half uur mee behandeld werd zodat hij aan het eind van de dag helemaal genezen was!

Om 13.00 uur was het tijd voor de lunch met broodjes en soep in Mi Amigo. 

El Commandante heb ik nog wat moed ingesproken en van wat wonderpillen voorzien.

Daarna nog even een groepsfoto, en toen vertrokken de Spanjolen naar de Veerweg voor de aankomst van de Geuzen. 

Jan en ik zijn weer verder gegaan met het vermaken van het publiek in het centrum van 't Brieltje.

In de kijkdoos hadden we de foto van de Brielse Langebenenman geplaatst en als de gluurster even gekeken had, trok Jan met een touwtje een bordje met daar op 1 APRIL omhoog. Misschien flauw, maar het werkte wel. 

Bij de poort vermaakte Jan de dames en een wel heel erg nieuwsgierig geusje met zijn kijkdoos.

Buiten de poort overlegde ik nog even met Harry Kamma (voormalig huisarts) mijn geneeswijze. 

Harry nam zeer geïnteresseerd kennis van mijn silicone tiet. 

Daarna voorzag ik de Spanjolen van wonderpillen in de hoop dat er deze keer een heel andere uitkomst zou plaats vinden. Maar helaas, het mocht niet baten.

De BBQ aan het eind van de dag in de tuin van Maarland 38 was een voortreffelijke afsluiting van een koude, maar onvergetelijke              1 aprilviering. 

De door Jan en mij gebruikte spullen hebben we geschonken aan het Kruithuis.

Alle vrienden bedankt voor deze fantastische 1 aprilviering, waardoor jullie ervoor gezorgd hebben dat ik - bij goede gezondheid - volgend jaar weer van de partij zal zijn, of jullie dat nu leuk vinden of niet.

Rens

Aan- en afloop 1 april

Uit de krochten

Vier dagen vóór 1 april werd er in de sloppen van 't Brieltje door een aantal niet bij naam te noemen Briellenezen, driftig gewerkt aan een kunstwerk om te plaatsen op de Markt.

Omdat het kunstwerk geplaatst zou gaan worden waar in het verre verleden de brandstapel was, werd gekozen voor het schilderen van vlammen aan de onderzijde van het object.





Daarboven werd gekozen voor de Spaanse vlag, het wapen van Duc de Alva, de bloedvlag en een strofe uit het volkslied.




Het geheel werd op de vroege morgen van de eerste april geplaatst om het beeld van koningin Wilhelmina heen.

Zelfs met de paasdagen is het kunstwerk blijven staan. De vraag is alleen of Willemientje er nog wel achter staat.

Bericht van een Briellenees