Naweeën 1 april

2 April bestaat!

Er zijn mensen in Den Briel die beweren dat 2 april niet bestaat. Robert van Beek, mijn dit jaar boven water gekomen stiefkind, bewees in 2015 dat 2 april wel degelijk bestaat! 50 jaar geleden droomde ik, ooit eens een Amerikaanse slee te bezitten. 
Daar is het in al die jaren nooit van gekomen.

In de middag van 2 april loop ik in de voormalige Schoolstraat, komt er plotseling een fel rode Amerikaanse Ford, hevig toeterend en ronkende 8 cilinder, de straat inrijden. En wie zat er achter het stuur? U raad het misschien al,… mijn stiefkind Robert.
,,Waar wil je heen, zeg het maar'', en ik stap in. 
,,Met deze bak wil ik wel door de Langepoort'', was mijn antwoord. En zo gingen we onderweg.

De eerste stop, door de grootte van de slee  was de Geuzenstraat. Hoe toepasselijker kan het.
Voor Robert de gelegenheid zijn glunderende stiefpa voor de Geuzenkerk op de gevoelige plaat vast te leggen.

Op het Maarland Nz. door aankomend verkeer weer een stop. 
,,Effe een foto'tje'' zegt Robert. ,,Ga voor de auto staan'', zegt hij. 
,,Staan vraag ik? 'k kan beter gaan liggen, das toch veel leuker!'' 
,,Jij ben nog gekker dan ik'' laat hij weten, en maakt met wel opvallend veel plezier de foto.

Toen richting de Langepoort. 

Op de Langesingel trapt hij het vaartuig op zijn staart, waardoor het asvalt bijna uit de weg getrokken werd. 

Bij de poort bleek de benzine (zogenaamd) op te zijn! 

,,Effe douwe ouwe'', zegt het stiefkind en ik gehoorzaam natuurlijk.

Eenmaal uit de poort nog even een foto en toen werd ik weer afgezet in de Schoolstraat waar ik Robert verraste met een fles Kwakzalverwijn en een Spaanse worst van ruim een halve meter.

Het moge duidelijk zijn dat mijn 50 jaar oude wens op 2 april 2015 voor een groot gedeelte - al ben ik nimmer in het bezit gekomen van een Amerikaanse slee - in vervulling is gegaan. 

En dat dankzij mijn 'stiefkind' Robert van Beek. 

Bedankt kerel!

Rens