Daar is het in al die jaren nooit van gekomen.
,,Waar wil je heen, zeg het maar'', en ik stap in.
,,Met deze bak wil ik wel door de Langepoort'', was mijn antwoord. En zo gingen we onderweg.
Voor Robert de gelegenheid zijn glunderende stiefpa voor de Geuzenkerk op de gevoelige plaat vast te leggen.
Op het Maarland Nz. door aankomend verkeer weer een stop.
,,Effe een foto'tje'' zegt Robert. ,,Ga voor de auto staan'', zegt hij.
,,Staan vraag ik? 'k kan beter gaan liggen, das toch veel leuker!''
,,Jij ben nog gekker dan ik'' laat hij weten, en maakt met wel opvallend veel plezier de foto.
Op de Langesingel trapt hij het vaartuig op zijn staart, waardoor het asvalt bijna uit de weg getrokken werd.
Bij de poort bleek de benzine (zogenaamd) op te zijn!
,,Effe douwe ouwe'', zegt het stiefkind en ik gehoorzaam natuurlijk.
Eenmaal uit de poort nog even een foto en toen werd ik weer afgezet in de Schoolstraat waar ik Robert verraste met een fles Kwakzalverwijn en een Spaanse worst van ruim een halve meter.
Het moge duidelijk zijn dat mijn 50 jaar oude wens op 2 april 2015 voor een groot gedeelte - al ben ik nimmer in het bezit gekomen van een Amerikaanse slee - in vervulling is gegaan.
En dat dankzij mijn 'stiefkind' Robert van Beek.
Bedankt kerel!
Rens
Hahahahaha, was een leuke rit met opa Douwe. 1 kleine kanttekening; om je overeind van het Maarlandse asfalt te krijgen had ik de hulp van 112 nodig 😩 😘
BeantwoordenVerwijderenJa, omdat je zelf in je broek pieste!
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen